|
مطالب پزشكي و سلامتي خواص درماني گياهان
|
انسفالوپاتي كبدي يك سندرم عصبي- رواني پيچيده است كه با اختلال در هوشياري و رفتار ، تغييرات شخصيت ، علائم نورولوژيك نوسان دار ، آستريكسي و تغييرات مشخص الكتروانسفالوگرافيك مشخص مي شودو در موارد شديد ممكن است اغما و مرگ روي دهد. تشخيص انسفالوپاتي كبدي بايد در موارد زير در نظر گرفته شود:
۱- بيماري حاد يا مزمن سلول هاي كبدي و يا شانت هاي پرتوسيستميك ۲- اختلالات هوشياري و تفكر كه ممكن است از فراموشي و كنفوزيون تا استوپور و اغما متغير باشد ۳- علائم نورولوژيك شامل آستريكسي ، هايپررفلكسي ، بابنسكي مثبت، رژيديته و ندرتاً تشنج ۴- انسفالوگرام مشخص با ولتاژ بالا و موج آهسته تر بي فازيك انسفالوپاتي كبدي به دو نوع تقسيم مي شود: ۱- انسفالوپاتي كبدي حاد: – در زمينه نارسايي فولمينان كبدي رخ مي دهد . ( هپاتيت حاد ويروسي ، كبد چرب حاملگي ، مصرف هپاتوتوكسين ها مثل استامينوفن ، ايزونيازيد و هالوتان و اسيد والپروييك و سموم قارچي ) – ادم مغزي نقش مهمي در اين نوع انسفالوپاتي دارد – كوما شايع است – مرگ و مير بسيار بالايي دارد ۲- انسفالوپاتي كبدي مزمن : – در زمينه سيروز بروز مي كند و اغلب برگشت پذير است – به صورت اختلال در چرخه خواب و بيداري و اختلالات رفتاري و اختلال عملكرد عصبي خود را نشان مي دهد پاتوژنز انسفالوپاتي كبدي در زمينه سيروز به طور غالب مستلزم برداشت ناكافي كبدي تركيبات نيتراتي و يا ساير سموم خورده شده يا تشكيل شده در دستگاه گوارش است. آمونياك مشتق شده از دآميناسيون اسيد آمينه و هيدروليز باكتريايي تركيبات نيتروژن دار در روده دلالت بر پاتوژنز انسفالوپاتي كبدي دارد. عوامل مستعدكننده انسفالوپاتي كبدي شامل: ۱- افزايش بار نيتروژني – خونريزي گوارشي – افزايش پروتيين غذايي – ازوتمي – يبوست ۲- عدم تعادل الكتروليتي و متابوليك – هيپوكالمي – آلكالوز – هايپوكسمي – هايپوناترمي – هايپوولمي ۳- داروها – خواب آورها ( سداتيوها) مثل بنزوديازپين ها – TCA ها – آرام بخش ها – ديورتيك ها – مخدرها ۴- ساير مواد شامل – عفونت – جراحي – بيماري پيشرونده كبد – شانت هاي پورت به كيست تظاهرات باليني انسفالوپاتي كبدي شامل: ۱- اختلال در عملكرد مغزي ( اختلال در فهم و درك – اختلال شخصيتي – دمانس – آپراكسي و اختلال در هوشياري) ۲- اختلال عملكرد عصبي – عضلاني با علائمي همچون آستريكسيس ، هيپررفلكسي ، ميوكلونوس ۳- به ندرت سندرمي شبيه به پاركينسون و پاراپلژي پيشرونده بيماران معمولاً علائم نارسايي مزمن كبدي را بروز مي دهند كه در معاينه و آزمايشات مرتبط با اختلال عملكرد كبدي مي باشد و علائم شامل: تحليل عضلاني ، زردي ، آسيت ، پالمار اريتم ، ادم و تلانژكتازي عنكبوتي – يكي از زودرس ترين تظاهرات اختلال در سيكل خواب و بيداري است تشخيص هاي افتراقي: (DDX) ۱-هايپو گلايسمي ۲- مننژيت ۳- هماتوم ساب دورال ۴- مصرف بيش از حد داروهاي آرام بخش ۵- مسموميت حاد با الكل تست هاي آزمايشگاهي: (LAB tests) آزمايشات عملكردي و بيوشيميايي كبدي اغلب مختل بوده و اختلالات آب و الكتروليت مانند هايپوناترمي و هايپوكالمي ديده مي شود كه نتيجه هايپرتانسيون پورت و استفاده از ديورتيك ها مي باشد. آمونيوم بهترين نوروتوكسين تشخيصي است كه باعث انسفلوپاتي كبدي مي شود . اما آزمايشات ديگر مي تواندد علل ديگر غير مرتبط با كبد را رد كنند كه شامل هايپوكلسمي ، اورمي ، اختلالات الكتروليت ها و Intoxication مي باشد. تشخيص: تست هاي اختصاصي متعددي براي تشخيص انسفالوپاتي كبدي وجود دارد اما در بالين تشخيص براساس يافته هاي كلينيكي و آزمايشگاهي و رد ساير علل تغيير سطج هوشياري مي باشد. پس از تشخيص بيماري مرحله بندي بيماري كمك كننده مي باشد كه براساس تغيير سطح هوشياري، عملكرد هوشمندانه و رفتار پايه ريزي شده است اما شامل علائم آستريكسيس و نورولوژيك نمي شود. مراحل انسفالوپاتي – آپاتي – بي قراري – معكوس شدن الگوي خواب – كند شدن فعاليت هاي هوشي – اختلال در محاسبه كردن – اختلال در نوشتن – لتارژي – خواب آلودگي – كاهش هوشياري – آستريكسيس – استوپور – افزايش رفلكس ها – آستريكسيس – بابنسكي مثبت – اغما ( فقط پاسخ به محرك هاي دردناك) در بيماران مبتلا به سيروز در اغلب موارد حتي بيماران به ظاهر سالم درجاتي از اختلالات قابل اندازه گيري عملكرد هوشمندانه ، حافظه طولاني مدت و توانايي يادگيري را دارا مي باشند. درمان: هدف از درمان برطرف كردن عوامل مستعد كننده و كاهش آمونياك و ساير سموم خون مي باشد . – در صورت لزوم اكسيژن تراپي ، تهويه مكانيكي و انفوزيون دكستروز – بيماران مبتلا به انسفلوپاتي كبدي معمولاً آژيته هستند كه در اين موارد معمولاً از Halopridol كه يك داروي Safe مي باشد مي توان به جاي بنزوديازپين ها استفاده كرد. – در صورت خونريزي گوارشي مي بايست NG TUBE گذاشته شود و خون موجود در معده شست و شو شود و خون موجود در ساير قسمت هاي دستگاه گوارش نيز با مصرف مسهل و در صورت لزوم انما تخليه گردد تا بار نيتروژن كاهش يابد. – پروتيين از رژيم غذايي حذف شود – از يبوست بايد پيشگيري كرد كه براي اين منظور از لاكتولوز به ميزان ۶۰ سي سي در ۲ تا ۳ دوز روزانه استفاده مي شود. – در صورتي كه بنزوديازپين ها سبب ايجاد انسفالوپاتي كبدي شده باشند فلومازنيل كمك كننده مي باشد. – به منظور كاهش و مهار توليد و جذب آمونياك مي توان از دي ساكاريدهاي سنتتيك (لاكتولوز) و آنتي بيوتيك ها (نئومايسين ، Rifaximin و مترونيدازول) استفاده كرد. – همچنين مي توان از داروهاي تحريك كننده متابوليسم آمونياك مانند : Ornithin – aspartate و Sodium banzoat استفاده كرد. |
|
| [قالب وبلاگ : سایت آزاد] [Weblog Themes By : azadblog.com] |
